Gülistanda dolaşırken sensiz
Hep boyun eğdiler sessiz
Açmalıydı bir goncası
Olmalıydı bir tanesi
O sevda benim.....
Ben..... sessiz çığlıklarımla,
Dolaşırken sensiz
Seni sormadılar bana
Böylesine yok olmuşken sende,
Seni gördüler belkide;
Dağlar,taşlar uçan kuşlar
Selama durdular...
Sanki hayat durmuştu.
Kayıt Tarihi : 6.2.2006 16:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!