Yüzdürdüğüm gemilerimde bulamadığım yön
sisli gecelerde kaybolmuş yıldız
kuruttuğum çiçeklerin ardından
yapraklarını tutamadığım gül
incinmiş kanatlarını saramadığım
göz yaşı sellerine set olamadığım
bulutsu gülüşlerine güneş açtıramadığım
ne yapsam tellerine dokunamadığım
dilimin yarası, gönlümün ahuzarı
ruh-u kederimin içlerinde deme duran
yüreğimde varlığı her dun olan
ve gittikçe çoğalan...
sensin o
sesinde sesimi kaybettiğim....
Kayıt Tarihi : 19.11.2008 11:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(19 Temmuz 2007 / İstanbul)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!