mayıs,
bir mayıs ayı...
karşıma çıktı tazeliğiyle,
onca kiri tatmış fakat
hiçbir kötüye bulanmamış yüzüyle.
gözlerim parlardı yıldızdan derin,
kollarımı aldım içeriye;
gülümsedim,
hiç açmamış bir çiçekle.
nisan,
bir nisan günü...
yok olmanın varoluşu,
kiremitler yağdırdı başımıza bir akşamüstü.
o gün son kez sarılacağımı bilseydim
öperdim avuç içlerini,
bırakırdım ardımda güzü.
bizi kim görmüş Beşiktaş'ın sokaklarında,
kim bulmuş bizi
karmaşaların ortasında.
kim yetebilir bize,
bu kayboluşun sonunda.
aşkımsın
ve en güzelini yaşattım yıllarca.
sevdamsın,
götürmedim seni ayrılıklara
her şeyimsin,
her şeyden birkaç fazla.
Kayıt Tarihi : 13.10.2024 16:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!