Sensin Güzelim Şiiri - Süleyman Köse

Aklım zavallıydı o gün kalbime göre
Kaç mevsim bekledim seni yazık boş yere
Bulmuşken gerçek aşkı göz göre göre
Terk edipte giden sendin güzelim

Bir zaman yandım uğruna sevda-i harda
Sakın sorma bana nerde o sevda
Bir hazan mevsiminin darağacında
Yağlı urganda sallayan sendin güzelim

Sendendi bu yürek sızım,olsun sana hediye
Bir dön bak aynaya sor kendine niye
Ben beklerken ha döndü ha dönecek diye
Umursamazca gülen sendin güzelim

Kalbin sorunca beni söyle ona ne dedin
Sana yardım,sana candım ansızın dönüp gittin
Sorma şimdi sakın bana’’nasıl böyle değiştin? ’’
Başka kucaklara giden sendin güzelim

Ne oldu güzelim ne oldu oyuncaksız mı kaldın
Etme bulma dünyası bu söyle hele ne sandın
Ebedi olmak varken devr-i geçmişte kaldın
Gonca gülken gönlümde solan sensin güzelim

Eğer bir gün hatırlarsan şöyle bir bak arkana
Neler ummuştun bu yoldan neler çıktı yadına
O an anlarsın belki yaş değer yanağına
Ektiğini biçen şimdi sensin güzelim

Nede güzel söylemişler tak sepeti koluna
Kendin ettin kendin buldun kızma Allah aşkına
Hayat gitmezse yolunda bak sağına soluna
Direksiyonda olan sensin güzelim

Bazen yazsa bazen kıştır bu gönlümün atlası
Sanma sensiz çiçek açmaz yüreğim coğrafyası
Biliyorum beklemezdin bunu sen güz damlası
Bana böyle söyleten sensin güzelim

Birini çok sever isen gider imiş anladım
Yokluğunun yarasını başka aşkla dağladım
Sana yandığım günlere oturupta ağladım
Bu yaşı akıtan sensin güzelim

Ne sözü var ne de yüzü gidip geri gelmezin
Geri gelmez gitti gider o yaz bahar günlerin
Bir zaman yarattığın o eşsiz,büyük depremin
Enkazı altında kalan sensin güzelim

Davul bile çalar dengi dengine
Sana sunduğum bu aşk senin neyine
Yolun açık olsun sen git engine
Bu sonu isteyen sendin güzelim