Ne yaş düşünürüm, ne de ağaran saçlarımı
Ne sabahladığım gecelerime acırım.
Ne de tükenen bedenime,
Karanlıklarıma aydınlık yol sensin gülüm.
Gül bülbüle kızar mı, külfet olur mu onu taşımak?
Sevda ateşine gerek var mı kor koymak?
Son suyuma, son nefesime gelsen,
Canıma can katmasan da her şeyim sensin gülüm.
Yaşamaya mahkûm edildim, çentiklerim sensin,
Dört duvarıma sindi sevda ateşin,
Ben bana düşman olurdum bakma,
Bana hayatı sevdiren sensin gülüm.
Kayıt Tarihi : 12.7.2009 22:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!