Sensin Ey Yâr Şiiri - Zafer Arslan

Sensin Ey Yâr...

Islak saçların,
Muamma üstüne muamma,
Denizler içeren gözlerin,
Sıkışmış kömür karası parmaklıklara.

Cansın sen!
Ölümümsün gecelerde.
Yıldızları sayışım,
Ağlayışım belki de.

Saçların kavruk muamma,
Kirpiklerin kömür karası hasret...

Yârsın sen! Yâr!
Uzaklardan çağlayışım,
Gündüzleri kuşluk güneşim,
Ya da kısmetimsin adam gibi.

Saçların kavruk muamma,
Kirpiklerin dolu dizgin hasret.

Dedim işte!
Sen yârsın.
Cansın yani
Yani kadınımsın harbi...

z.a.