Sensin Cân İçinde Cân

SENSİN CÂN İÇİNDE CÂN

1. Kıta:
Gece gündüz adın dilde çağlayan,
Hasret ile yanan gönlüm ağlayan,
Kâbe’m sensin, gönlüm sana bağlayan,
Ey sevgili, yâ Resûlullah nur.

Nakarat:
Gönül dergâhına aşkın düştü nur,
Her dem seni anar bu âşık, bu pür-nur,
Sensin can içinde cânı besleyen,
Ey sevgili, yâ Resûlullah nur.

2. Kıta:
Bir adını anmak şifâdır cânâ,
Derman senden gelir her bir yarâya,
Sensiz kalan gönül döner sahrâya,
Ey sevgili, yâ Resûlullah nur.

Nakarat:
Gönül dergâhına aşkın düştü nur,
Her dem seni anar bu âşık, bu pür-nur,
Sensin can içinde cânı besleyen,
Ey sevgili, yâ Resûlullah nur.

3. Kıta:
Aşkınla mest olmuş dervişin hâli,
Bir damla nurundur cihânın hâli,
Sensiz ne kıymeti var bu visâlin,
Ey sevgili, yâ Resûlullah nur.

Nakarat:
Gönül dergâhına aşkın düştü nur,
Her dem seni anar bu âşık, bu pür-nur,
Sensin can içinde cânı besleyen,
Ey sevgili, yâ Resûlullah nur.

4. Kıta (Mahlas):
Her dem adın ile yanar bu sine,
Bir nazar eyleyip bak bu mestâne,
Aşkın ateşinde yanar Sâdık hicrâne,
Ey sevgili, yâ Resûlullah nur.

Ejder Gulkokar fakirül Melâmi
11,08,2025
Ankara Kızılay
İlâhî (Usûl: Sofyan – 2/4, Makam: Uşşâk)