🥀***** Sensin benim Efendim******🥀
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Varedenin övgüsü,
Yaradanın sözcüsü,
Ümmetin Gözbebeği
Âlemlerin Efendisi...
Şu Biçare meftun olmuş aciz gönlüme,
Şefaatin ve sevginden mahrum eyleme.
🥀
Resulüm, yoluna kurban olduğum.
Özünde sözünde huzur bulduğum.
Beni bağlasalar,
Dilimi koparsalar,
Etimi liğme liğme doğrasalar,
Bu yoldan vazgeç,
O senden vazgeçti deseler,
Ben yine seni sever,
Yine seni anar yine seni sayarım
Bağrımda yanan özlemine sarılırım.
🥀
Uhud' da yanında olamadım,
Sana zarar vermek isteyenleri tutamadım.
Elim, dilim, bedenim cihad etmedikce,
Ayaklarım uğruna yürümedikce,
Yüreğimden adın geçmedikce,
Bu can'ın bende ne değeri var,
Bu nefesimin bende ne ehemmiyeti var...
🥀
Doğduğun şehrini çok özledin,
Sahabelerin ile o diyara geldin,
Seni görünce derde düşenleri,
Bu delidir diye alay edenleri,
Çok incittiler onlar seni, sen onları bile üzmedin...
Rabbine havale edip yoluna devam ettin.
🥀
Ya onlar , seni taşa tutanlar,
İncindiğin yerde şimdi güllermi açar ?
Kırılmadımı sana taş atan o eller ?
Oysa Ta'if ümidindi ama kördü gözler.
Cibril yetişti acı dolu gözyaşlarına,
emret yıkayım dedi dağları başlarına,
Kıyamadın o bilmeyen zavallılara,
hayatının en acı günü olsada,
havale ettin onları Yaradana.
🥀
Yer, gök inledi sen acı çekerken
Biz nerdeydik Efendim, sen ümmetim derken..
Yapayalnız boynunumu büktürdüler
Sevdiklerinin hepsi mi seni terkettiler
Önce Baban, sonra Annen, Deden, Amcan ve evlatların. ...
Belkide en çok elleri öpülesi Hâticene yandın...
Ama yüceler yücesi kuşattı seni merhametiyle,
Ve Ashabın sevdi seni hemde Ahde vefa yeminiyle..
🥀
Mekkeliler sırt dönmüşken çağrına
Ya Kureyşliler onlardamı düşmandı sana
Elbisesi ile boğmakmı istedi seni Ukbe
O an titremedimi Kureyş ve Mekke
Pislikler saçılırken o mübarek başa
Minicik elleri ile temizledi kızın Fatıma
Dönse zaman ve ben yanında olsam,
Utansam ve gözlerine bakamasam, ayaklarına kapansam, hiç durmadan ağlasam...
Seni koruyamayan kafamı vursam taştan taşa...
Kurban olurdum temizleyen ellere ve o mübarek başa...
🥀
Hutbe okurken o yaslandığın hurma direği,
hicran ve hasret içinde kavrulan bir insan gibi
feryâd u figân ile âh edip inlemeye başladı,
O kütüğün yandığı kadar şu ümmetin yanmadı.
Neydi bizi senin sünnetlerinden alıkoyan
Zavallı nefsin köleleri ve şeytana uyan
Adına kurban
Sözüne hayran
Gayem layik olmaktır sevgine
Son nefesimde imanım ile...
🥀
Ben sözlerimle seni övmüş olmadım ey sevgili,
Sen o kadar güzelsinki senin adını anmak sözlerimi güzelleştirdi...
Sensin benim Efendim budur söylenecek son kelâm,
Muhammed Mustafa aleyhissalatü vesselam...
🥀***************😔*****************🥀
Bahar Gökkaya
Kayıt Tarihi : 18.1.2022 16:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!