En küçük kardeşin, doğduğunda,
Sevinen en çok da, sendin be gardaş,
Gözümü dünyaya açtığımda,
Yüzüme dokunan, sendin be gardaş.
Küçükken peşinde, beni gezdiren.
Oyunlar oynarken bıkıp bezdiren,
Kendisi okurken, bana yazdıran,
O çocuk sendin, yittin be gardaş.
Aklımın ermediği yerde yetişen,
Kolumdan tutup da, elle çekişen,
Gardaşlık nasılmış, işte dedirten,
O genç sendin, gittin be gardaş.
Evlenip çoluk çocuğa karışan,
Bütün dünya alem ile barışan,
Hayır hasenat işinde yarışan,
O gül yüzlü sendin. soldun be gardaş.
Rabbime el açıp yalvarmayım mı? .
Tekbirler,yasinler okumayım mı? .
Yattığın toprağa dokunmayım mı? .
İçime dokunan,SENSİN BE GARDAŞ..
14.10.2011
Kayıt Tarihi : 12.4.2013 23:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!