Sensin Baharım Şiiri - Muhammed Okay

Takvimlere düşünce Nisan ayı;
Aralanır baharın kapısı,
Gök mavisi karışır yeryüzü yeşiline.
Uyanır en derin uykudan kırlarda çiçekler,
Döner en uzaktan göçmen kuşlar.
Silkinir hantallığından ağaçlar,
Çiçeğe ve yaprağa bürünür tüm dallar.
Uyanır umutsuzluğa demirlemiş kalpler,
Dirilip gençliğe soluksuzca koşar ihtiyari bedenler ve ruhlar.

Cemreler düşer ardı ardına toprağa,suya havaya.
Bir cemre de düşer ruhumun engin bozkırlarına.
Cemre diye sen düşersin aslında aklıma.
Düşersin uzun kışa tutulmuş ömrüme.
Sağanak sağanak sevinçler yağar yüreğimin tüm şehirlerine,
Tıpkı Nisan yağmuru gibi...
Gülüşün yansır yüzüme,tebessümün sızar fikrime
Tıpkı Mayıs güneşi gibi.
Sonra bahar çiçekli kokun değer burnuma,
Huzurun adresi sesin dolar kulağıma
Tıpkı Haziran sıcağı gibi.
Ben de filizlenirim,
Yeşeririm,
Masmavi gökyüzüne değer başım,
Toprağın en derinine iner köklerim,
Yeryüzüne karışır tüm varlığım.
Karışır da baştan başa çiçeklenirim dağlar boyu,
Uzun bir bahar olurum tüm mevsimler boyu.
Sen baharın en güzel habercisi,
En güzel rengisin.
Ben ise yoluna hasret
Uçsuz bucaksız yeryüzü ve gökyüzü yolcusuyum.
Seninle tazelenir çiçeklerim,
Seninle sözcüklerden mısra mısra filizlenir şiirlerim.
Bilirim ki sensin sebebi bahar oluşumun,
Bilirim ki sensin sebebi
Baharın ve şiir yağmurlarının bende hüküm sürüşünün.