Ey fâni sevgili!
Yemeden içmeden kesildim çoktan,
Tabibler ne bilsin? İlletim sensin;
Çıkamadım gördüm göreli şoktan,
O günden beridir hasretim sensin..
Niçin sormuyorsun kulun ahvâli?
Eserin değil mi söyle bu hâli?
Senden başkasını bilmez hayâli,
Şu fâni bedende gurbetim sensin..
Benliğim târumar oldu sâyende,
Ben olanlar görür neler pâyende,
Hayatın mânâsı saklı gâyende,
Nefsimden İslâm'a hicretim sensin..
Aşk denilen hasse beni ben yaptı,
Gönül zannetme ki bir milim saptı,
Senden okudukça Allah'a taptı,
Hakîkatler saçan âyetim sensin..
Ömrümü tükettim yolun, izinde,
Saltanat kurardım inan dizinde,
Fark eyledim neler neler gizinde,
Hakk'ın varlığına hüccetim sensin..
Târiflere gelmez sırlı bakışın,
Yüzünde gördüğüm eşsiz nakışın,
İlâh-i Aşk sanki yârim yakışın,
Hakk'a yöneldiğim mâbedim sensin..
Tarsûsî durmadan semâha döner,
Aşk ateşi sanma bağrımda söner,
Gönlüm istiyor ki herkese öner,
Dünyada girdiğim Cennet'im sensin...
"Adem KAÇAR - 15/02/2018"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 15.2.2018 10:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)