Artık viran olmuş gönül şehrimin;
Varıp kapısına vurduğum sensin…
Her gece sen tatlı uykularında;
Başına gelerek durduğum sensin…
Gündüzü vefasız gecesi kara;
Diklenir kalbime eski bir yara;
Üstüme üstüme gelir Ankara;
Nereye baktıysam gördüğüm sensin;
Kırk yılda bir olsun gülmeyi bırak;
Kalbimi bin parça bölmeyi bırak;
Yanaktan akanı silmeyi bırak;
Ağlasam gözümde kördüğüm sensin;
Hicran ateşinde kavruluyorsam;
Yapraklar misali savruluyorsam;
Hasrete yaslanıp devriliyorsam;
Solmuş resimlere sorduğum sensin…
Düşleri, hayali, hülya’yı bırak;
Şirin’i, Aslı’yı, Leyla’yı bırak;
Gözümde hiç olan dünya’yı bırak;
Kalbime bağlanan son düğüm sensin…
Kayıt Tarihi : 18.8.2023 09:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!