Sendin Şiiri - Şefik Akboğa

Ey canın sağolsun sevdiğim senin
Beni dilden dile düşüren sendin
Boş yere yanmışım kanmışım sana
Beni yüreğinde öldüren sendin

Yer etmez gönlümde senden başkası
Bitmez yüreğimin derdi tasası
Şu garip gönlümde yokmu sefası
Ağlayan yüzümü güldüren sendin

Ayrılığın düğümünü elinen
Çözmek istedimde bak yandı sinem
Alsam şu sazımı belki dilinen
Bana düğümleri çözdüren sendin

Yüzerken yüreğim dert deryasında
Sen kendini izle boy aynasında
Ben yine yenildim aşk kavgasında
Beni yine bana üzdüren sendin

Yürüdüm dolaştım dağınan taşı
Sevdaya düşenin ağrır hep başı
Tel tel taradığın o sırma saçı
Bana ellerimle yolduran sendin

Harabe gönlümün gülü sümbülü
Yakarsın içimde en olmaz yeri
Kırıldı gönlümün sazının teli
Bülbülün sesini susturan sendin

Aşkın rengi olsa ben siyah derdim
İşte o bahçede karanfil derdim
Geceyi de gündüz gibi severdim
Geçen şu zamanı durduran sendin

Sen varsan mevsimin ne önemi var
İster şimşek çaksın ister yağsın kar
Mevsim kış olsada sen varken bahar
Yeniden yaşama tutturan sendin

Baharı kış ettin yazmı bıraktın
Biri bin eyledin sözmü bıraktın
Yeniden sevecek hazmı bıraktın
Bana bu sözleri yazdıran sendin