Duman mıyım alevi kastetmeden?
Kalbim almış sevgini test etmeden
İtiraz hakkı bile istetmeden
İçimde fırtına estiren sensin
Bakışını yüreğimde kor edip
Cemalini gözlerimde fer edip
Mihnetini tuzağında er edip
Yollarıma sürüp pusturan sensin
Baş döndüren işvelerin payeydi
Bilemedim o yalnızca saye-ydi
Zulüm sende en başından gayeydi
Ümidin yayını kastıran sensin
Ne oldu da sende hatrım silindi?
Ne oldu da o vicdanın delindi?
Birdenbire son noktaya gelindi
Ağrılı gecede köstüren sensin
Hor mu gördün nasipsiz bir kul deyip?
"Bundan böyle bensiz mutlu ol" deyip
Gidiverdin "sağlıcakla kal" deyip
Feleğe talihe küstüren sensin
Önceleri oynadığın oyun mu?
Hal bilmezlik abdestin mi suyun mu?
Yarı yolda havlu atmak huyun mu?
Her türlü hevesi bastıran sensin
Uyanıp yönünü seçebilseydi
Başka sevgilere uçabilseydi
Düşmezdi belana, kaçabilseydi
Gönlümü köşeye kıstıran sensin
Yitirmiştim gururuma saygımı
Buluverdim katmerlenen kaygımı
Kurban diye gösterdiğin duygumu
Hicrana adayıp kestiren sensin
Acıyorken şu halimi her bilen
Diyorsun ki hasretimle törpülen
Benim hâlâ harmanında serpilen
Sevdaya eleği astıran sensin
Aşkına sözümü yiyecek oldum
Pişmanlık zırhını giyecek oldum
Bir an "unuturum" diyecek oldum
Asi yüreğimi susturan sensin
Kayıt Tarihi : 30.9.2022 15:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!