Sensin Şiiri - İbrahim Bayram 2

Bırakma sevdiğim gitme uzağa
Beni sana getiren dizlerim sensin
Evvelce gafildim bakar kör oldum
Hayata açılan gözlerim sensin

Sonbahar gelince düşermiş yaprak
Perişan olmuşum halime bir bak
Sen hayat suyumsun ben ise toprak
Bağrımda boy veren güllerim sensin

Mefhunum gördüğüm günden bu yana
Sarhoşum berduşum oldum divane
Yanimdayken bile hasretim sana
İçimde gizlenen özlemim sensin

Derdimin dermanı sensin be gülüm
Hasretin bu can'a inaki zülüm
İsmini anmazsa lal olur dilim
Dilimi çözdüren sözlerim sensin

Hislerim tarifsiz seni anarken
Düsersin aklıma hayal kurarken
Hayatta her şey yalan dolanken
Şu fani dünyada gerçeğim sensin

Anlarsın sevdiğim koydun mu kabre
Aman vermez falek vurur habire
Deli gönlüm düşmüş değmez zalime
Hangi yöne gitsem vardığım sensin

Mevsimler değişti kış bahar oldu
Bak Palandökene  yeşile  doydu
Nehirler çağladı dereler doldu
Yağdıkca efkarım yarası sensin

Hasretin izleri belli yüzümde
İsmini söylerim her bir sözümde
Dünyanin serveti yoktur gözümde
Mevladan bir tek muradim sensin