Dumanlı dağlar gibi yastayım.
Güneşi görmeyen karanlıktayım.
Yıldızsız sanki bir dünyadayım.
Sensiz işte ben hep perişanım.
Gel Ey! Efendim doğ benim içime.
Bitsin sana olan bu büyük özlem de.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta