Sensin. -4- Şiiri - Adem Kaçar

Ey fâni sevgili!

Tabib ne bilecek bende marazı?
Kitaplar yazar mı illetim sensin?
Nereden öğrendin böyle garazı?
Aşkı soranlara hüccetim sensin..

Bakışın aklımı başımdan aldı,
Benlikten geriye enkazım kaldı,
Dünya elimdeki her şeyi çaldı,
Paha biçilemez servetim sensin..

Kast eyleme daha n'olur cânıma,
Hangi ara sızdın, söyle kanıma?
Hükmünü kurarsın bütün ânıma,
Anladım ki eşsiz lezzetim sensin..

Tattıkça Aşkını döndüm şaşkına,
Uğradım gönülden çıkan taşkına,
Yalvarırım yeter, Allah Aşkına!
Çıkar zillerimi, şöhretim sensin..

Ötüşen bülbülüm derdinden gülüm,
Senden gayrîsına haram gönülüm,
Şâh eserin hep bu savrulan külüm,
Dünyada ahrette Cennet'im sensin..

Çok çekici geldin şu nefsi toya,
Esmâ-ül Hüsnâ'dır yüzünde oya,
Mevlâ sunup dedi: İç doya doya,
Mecâzi kadehle şerbetim sensin..

"Oku!" emri için senmişsin kitap,
Seninle duymuşum yâr yüce hitap,
Sanmayasın Aşkın düşürdü bitap,
Hakk'a yöneldiğim mâbetim sensin..

Tarsûsî sâyende Hakk'a erişti,
Yazdığı mısralar güller derişti,
Ne dediyse hepsi nefsi yerişti,
Hakîkate varan rüyetim sensin...

"Adem KAÇAR - 05/08/2017"