Gönlünü acıtan sözün
Bedenime sarıldığını bil
Sözümün dokunduğu yerin
Seviştiği dokuncalar
Sensin
Herkesi aldatır herkes
İçinde kımıldanan ceniniyle
Gebe kalmış geçmişinden
Çoğu cengaver
Doğru olduğunu düşünen
Sensin
Vatansever hayvansever...
Kim insanı gerçek sever?
Sözün öldüğü savaş meydanı
Kanmış, azımsanmış, öldürülen
Sensin
Sensin toprağı kanla tütsülenen
Giydirilip başı okşanan yetim
Fakirce duygulanıp ketum
Gururu aklından çok
Sensin
Sevilince çocuk gibi
Sevince tanrısal ruh
Sevdiğine savaş açan tüketici
Sömüren sensin
Kitapsız bir yargıdan çıkıp
Adaletini yüreğiyle sınırlamış
Af bekleyen acemi mahkum
Suçsuz olduğuna inanan
Sensin
Sen benim
Sen biziz
Sen halk gibi sessiziz
Yüreği çaresizce titreyen
Düğüm de çözüm de
Sensin.
06.07.2017
m.o.
Mehmet Oral
Kayıt Tarihi : 14.7.2017 01:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!