Sensin.. Şiiri - Zübeyde Varlı

Nakış nakış çile acı ve hasret,
İşlenen ömrümün her anı sensin.
Yokluğunda daim yüklenir kasvet,
BÎçare yüreğin ahzanı sensin.

Sevgiyle çağıran nida duyunca,
Uçacakken bülbül ürküp cayınca,
Hiç ummadık anda yıldız kayınca,
kanayan göklerin dermanı sensin.

Titreterek ruhu,söyleten lâl’i,
Âmaya sağıra bulduran yolu,
En edip lisanın te’sirle dolu,
Kalbe çivi çakan beyanı sensin.

Adı sensin inan hakikatimin,
Farkına var no’lur istimdadımın,
Nerdeyse boğulan hissiyatımın,
Sükûnet bulduğu limanı sensin

Tek bir bakışını bayram sayarım,
Seni sevmek isyan, günah, duyarım,
Cehennem nedir ki, sanmam cayarım,
Tertemiz ruhumun tuğyanı sensin.

Yeminle kalbime işlendi sevdan,
Nasıl anlar bunu mahbuptan nadan,
Gerekmez halime başkaca bürhan,
Bekaya uzanan peymanı sensin.

Yanarım narında şerbet isterim,
Seninle yaşanan devlet isterim,
Birazcık yönüme meylet isterim,
Güneşsiz dünyamın cinanı sensin.

Reddetme niyazım, artır şanını,
Maşukunun aşkı yakar canını,
Ipıssız bekliyor teşrif anını,
Hane-i gönlümün mihmanı sensin.

Gelir mi baharı bitmez kışının,
Sebebi firkatin, dinmez yaşının,
Hicranla çırpınan sabır kuşunun,
Her iki cihanda mekanı sensin..