Ruhumda kopan her fırtınanın,
Yağmuru burası, rüzgârı sensin.
Ne zaman uzansa kadehe elim,
Gönlümün mutlaka efkârı sensin.
Her nereye gitsem orda sen varsın,
Olduğum yer dağ, sen ise karsın,
Sen bana hem gül, hem de baharsın,
Uykusuz gözlerimin nazarı sensin.
Sevgine doyamadan çekip gidersem,
Saçlarım ağarıp çöküp gidersem,
Bir gece boynumu büküp gidersem,
Mutlaka aşkımın mezarı sensin.
Şeyda bülbülüydüm sustum nihayet,
Sana ve kendime küstüm nihayet,
Dostlarla selamı kestim nihayet,
Yaralı gönlümün bizarı sensin.
Kayıt Tarihi : 6.2.2008 15:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!