Sensin Şiiri - Müzahir Kılıç

—Eşime
Ellerimden tutup yeni hayata
Bağlayıp ta beni yaşatan sensin
Muhtaç olmuş iken kol ve kanata
Kucak açıp beni kuşatan sensin

Yüz üstü düşmüştüm yorgun biçare
Acıdan her yanım hep pare pare
Yüreğim bulaşmış idi efkâra
Kurtuluş dalını uzatan sensin

Bakma öyle bana, bakma yüzüme
Can gelmişte dayanmıştı dizime
Oralı olmazdı kimse nazıma
Ayağa kaldırıp doğrultan sensin

Kimin umurunda derdin var ise
Gelip de bir kere nasılsın dese
Bir bitmez arzuya, yeni hevese
Vücudum şehrini donatan sensin

Evimi, barkımı çoluk-çocuğu
Üzerime çöken tüm yorgunluğu
İçine düştüğüm sonsuz boşluğu
Tüm sis perdesini dağıtan sensin