Sensin Şiiri - Hasan Hüseyin Yılmaz

Gülünce yüzünde çiçekler açar
İklime baharın gelişi sensin
Olduğun mekândan hüzünler kaçar
Neş’enin kederi silişi sensin

Karşıma huriler çıksa tınmazdım
Kimsenin adını içten anmazdım
Sevgiye inanmaz, aşka kanmazdım
Kalbimin aklımı çelişi sensin

Mutluluğu nasıl tarif ederim
Sen beni sevdikçe olmaz kederim
Vallahi şans diye ben buna derim
Talihin yüzüme gülüşü sensin

Kem gözün olmazmış imânı dini
Nazardan saklasın Allah’ım seni
İyi ki aşıkın eyledin beni
Gönlümün sevmeyi bilişi sensin

Göklerdeki kuşlar ben kadar hürdü
Yüreğim özgürce bir hayat sürdü
Gözlerim sayısız afeti gördü
En müthiş keşifi buluşu sensin

Her gece gözyaşı döker sanırdım
Ayrılık boynunu büker sanırdım
Sevenler hep acı çeker sanırdım
Feleğin imana gelişi sensin
Kaderin insafa gelişi sensin.

Hasan Hüseyin Yılmaz