Hep ümitlenir dururum kendi kendime,
Bir gün belki kesişir yollarımız bir yerde,
O zaman hasretim biter mi bilmem,
Yokluğunla nasır tutmuş yüreğim canlanır mı?
Hiç geçmek bilmeyen uzun geceler kısalır mı bilmem.
Veya durmuş, geçmeyen zaman akıp gider mi?
Cemalin yüreğime düşer mi?
Ay yüzlü gonca güllü sevgilim benim,
Bedenim yeniden canlanır mı dersin?
Yaşar mıyım acaba yeniden hayatı,
Nefes alır mıyım seni yeniden gördüğümde?
Dağ sümbülümün kokusunu hisseder miyim?
Yoksa hep keşkelerle törpülenmeye devam mı edeceğim.
Sorma senden ayrılalı hayatımın nasıl geçtiğini,
Sorma acılarla nasıl nasır tuttuğumu,
Gönül semalarından hep uzak kaldığımı.
Artık boran sarmış her bir yanımı,
Hasretinle yoğrulmuş geçmek bilmez her gece,
Dört duvar içinde, kırık bir pencere önünde,
İşte sensiz hayat böyle bir işkence….
Kayıt Tarihi : 11.8.2010 18:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!