Sen Yoktun Şiiri - Galip Sarı

Hani, el ele yürüdüğümüz sahiller.
Sonsuzluğa açıldığımız yelkenliler.
Güneş batarken, ufuktaki o cümbüşler.
Alemler oradaydılar, sen yoktun gülüm.

Dolaştım amaçsızca sensiz kıyılarda.
Yürüdüm deli divane gibi yollarda.
Bir sevgilisi vardı, herkesin kollarda.
Sakinler oradaydılar, sen yoktun gülüm.

Bekledim yine akşam oldu güneş battı.
Yıllar gözümün önünden su gibi aktı.
Beynimde tufanlar kopup, şimşekler çaktı.
Kıyamet oradaydı, sen yoktun gülüm.

Elimde ki gül demeti kurudu soldu
Bilemedim bize, böyle ne haller oldu
Neşeler uçtu, dallara hüzünler kondu.
Elemler oradaydılar, sen yoktun gülüm.

Baksana bir garip yalnız biçare oldum.
Ortalıkta kimsesiz tek başıma kaldım.
Ayazda uyumuşum rüyalara daldım.
Kabuslar oradaydılar, sen yoktun gülüm.