demli demli sızarken
sızlatıyordun
ağzımda yürek
çırpıntılı belleğim
uçurum gözlerine
sense..
Susuyor...
dun...
bebekliği armağan kılan
ellerin dahi
rengarenk bir Martı düşün
rengarenk bir Martı... düşün...
kalbim
Rengahenk
ahenk-li bir uçuştasın, farket...
dinamitler dinamitler din mitler
parıldamaya görsün göğsünün
diri diri uçlarında
kan emicem -emicem-
saniyelerimiz birikmiyor
birikmiyor komşu
konuşma kumbaramızda ambarımızda
ve daha zengin olmayacağız bi gün
zamandan yana
hey komşu
tasarruflarımız tedavülden kalkmadan
görüşelim...
... diye düşünüyorum..
ancak öyle yorgunuz ki
hiç enerjimiz yok
sadece koyun koyuna uyanabilinseydi
dinleyebilirdik...
orgunluğumuzu
ama imkansız bu işte
işte yine 'imkansız...'
Habibe Merih AtalayKayıt Tarihi : 4.10.2014 04:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
30 Eylül 2014 23:23 03 Ekim 2014 22:10 04 Ekim 2014 Cumartesi 03:56:16 asafbey/kadıköy
![Habibe Merih Atalay](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/10/04/sense-susuyordun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!