Senrica'ya Son Sesleniş

Bu sana son şiirim, son mektubum
Seni sevdiğimi mi zannettin
Sadece bir hatasın
Üzme kendini ya da üzül
Bana ne ?
Ne halde olduğumu bilsen de fark etmez
Sensizlik iyi geliyor
Müsaadenle
Kalbimi geri alıyorum
Verdiğim gibi değil kalbim
Kirletmişsin sevgisizliğinle
Bu bekleyiş sondu
Beni kaybettin
Sakın geri gelme
Gelsen bile
Artık herkes gibisin
Görüyor musun Senrica?
Yazmaya takatim yok bile
Bunları dahi hak etmiyorsun
Bana en son 'iyi geceler' dedin
Gecemi zehir ettin, ama mutlu uyandım
Senden vazgeçtiğimi mi düşünüyorsun?
Evet, haklısın
Üzme kendini ya da üzül
Bana ne ?
Eskidendi, istedim
Ama şimdi inan hiç istemiyorum..
Bunları okurken dilerim kalbin acır
Hay aksi, unutmuşum
Bir kalbin bile yoktu değil mi ?
Bitti bu son satır
Senrica'ya mektuplar tükendi
Senrica bu son seslenişimdi
Bunu duydun
Şimdi dinle
Seni sevmiyorum.