Şenol'um Şiiri - Şenol Şener

Kıymetin bilmeyen varsın bilmesin
Her zaman sen böyle kal be Şenol'um
Gözlerin içine aksın gülmesin
Yaralıya merhem çal be Şenol'um

Ferah tut gönlünü üzseler bile
İçde tut acını verme hiç dile
Güvenme kimseye dikkat et ele
Öfkeni içine sal be Şenol'um

Bu dünya fanidir göçersin bir gün
Ecel şerbetini içersin bir gün
Ektiğini sen de biçersin bir gün
Olmasın hasadın kül be Şenol'um

Kime küstün niye böyle yazarsın
Kimler üzdü seni kendin üzersin
Geceleri sessiz sessiz gezersin
Ağlama üzülme gül be Şenol'um

Seni üzen inan üzülür bir gün
Ettiği içine ezilir bir gün
Mezarın başında süzülür bir gün
Anlamaz halinden el be Şenol'um

Olmadı kimsenin malında gözün
Asmadın suratın güldü hep yüzün
İncitmedi dilindeki bir sözün
Boş ver hep ol tatlı dil be Şenol'um

Yüreğin incedir kırılıyorsun
İyilik bulmazsan darılıyorsun
Herkese dost gibi sarılıyorsun
Halden bilmeyeni sil be Şenol'um

Kim mani olur ki biten zamana
Dünya tatsız aştır hali yamana
Gün gelir son gemi uğrar limana
İmanlı ihlâslı öl be şenolum