Cumartesi bakanıyım ben
Sevmem haftaiçi günlerinin bıkkın tükenmiş yüzlerini
Haftasonunu bekleyen ötelenen yaşanmamışlıklarını
Ertesi gün kaçta kalkılacağının hesabı yoktur Cumartesilerde
Nefretin doruğa ulaştığı Pazartesilerin düşmanı
Günaydın, büyükşehirlerin aşktan iğdiş edilmiş kadınları
Günaydın, dünyanın duyguları incitilmiş tüm kadınları
Günaydın, sertleştirilmiş dişilik
Günaydın, onları bu hale getiren erkekler
Sıze de günaydın
Ben kadınım dedi kadın
Sen de erkek
Ve buna gülümsedi adam...
Senin uzun saçların var, benim koklayasım
Sıcak pembe dudaklar senin, benim öpesim
Ruhumun bahar konserisin
Central Park semalarında
Gülen gözlerin orkestra şefi
Üstünde keman yayı kaşların
Klasik yavaş bir başlangıç
Sen hiç tombul bir kaplan gördün mü? Ya da bastonlu bir kuğu
Gözlüklü bir kaplumbağa, ya da takma dişli bir timsah
Emekli olunca iyi yaşayacağım diyen bir serçe
Huzurevi endişesi olan tavuk, seçimleri düşünen penguen
Çocukları bir evlendireyim diyen leopar
Bu yıl tatil yapamadım diye üzülen bir lemur
Öldüğümüzde hepsi geçecek cancağızım
Ne korkularımız kalacak, ne endişelerimiz
Ne kim ne der derdi kalacak, ne kime nasıl anlatacağım
Ne acılarımız, ne sevinçlerimiz
Ne isteklerimiz, ne isteksizliğimiz
Ne geçmiş hesaplaşmaları, ne gelecek kaygıları
Ying Yang gibiyiz
Sen gitmeyi tercih ettin, ben kalmayı
Sen yeşilayı, ben tekeli
Sen şehri, ben köyleri
Sen kapitalizmi, ben sosyalizmi
Sen ölmeyi, ben yaşamayı
Yeni doğmuş ceylan yavrusunun ayakları kadar titrek
Her yeri kanatılmış İspanyol boğanın duruşu kadar onurlu
Her şeyi bilen sokak köpeğinin gözleri kadar masum
Görmesi mucize nadir kar leoparı kadar gizemli
Sayıları azalan Sibirya kaplanının pençeleri kadar güçlü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!