Her şafak vakti, güneş doğmadan önce
Sen doğuyorsun dünyama...
Önce sana açıyorum gözlerimi...
Kendi adımdan önce
Senin adın geliyor aklıma...
Sana doğruluyorum yataktan
Senin yüzünü görüyorum aynada
Kendi yüzümden önce...
Seni içiyorum kahvaltıda yudum yudum
Tavşan kanı..
Seni sürüyorum ekmeğime
Bal niyetine...
Senin ellerinle tarıyorum saçlarımı
Okşarcasına...
Öpüşünü sürüyorum usulca dudaklarıma
Rastık diye seni çekiyorum gözlerime...
Seni atıyorum omuzlarıma
Isınmak için...
Kolundan tutuyorum her evden çıkışta
Açılırken dışarıya...
Seni çeviriyorum arabayı çalıştırırken
Sana dokunuyorum hız verirken
Seni bekliyorum kırmızı ışığın ardından...
Seni açıyorum
Tertemiz ‘sen’i almak için ciğerlerime...
Vardiyalarım sana
Yorgunluğum, sende dinlenmek için
Seni duyuyorum paydos saatlerinde
Sana koşuyorum ‘en güzel yerim! ’ diye
Seni döküyorum duşta baştan aşağı
Sana sarılıyorum kurunmak için
Sende ısıtıyorum akşam aşımı
Seni banıyorum mis gibi, yemeğime
Seni izliyorum dinlenirken dizi dizi
Sana yaslıyorum yorgun başımı
Seni açıyorum semaya, dualarımda
Seni haykırıyorum boğuk nidalarımda
Sana kapıyorum gözlerimi mışıl mışıl
Seni görüyorum hayra yormalarımda
Ve...Ecele beş kala
Sen bekliyorsun kapımda
Seni alıp gidiyorum
Bu bedeni bırakıp da...
****Kapımda bekleyen azrailim de SEN...
Alıp gideceğim ruhum da SEN...! ****
18-12-08
Şair Gülkurusu73Kayıt Tarihi : 22.8.2009 18:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!