Senmiydin Bilemedim Şiiri - Mehmet Bildi ...

Bir akşam üstü pencereden bakıyordum,
Usul usul, yollara düşen insanlara,
Sana benzeyen biri geçti, kaldırımın üstünden,
Yüreğim yerinden çıkacak gibi başladı çarpmaya
O geçen senmiydin bilemedim...

Bir gece uzanmış uyuyordum yatağımda,
Uyanıverdim birden, karanlık dünyaya,
Rüyamdaki güzellikti gözlerimi açan,
Karanlık odama ışıklar saçan,
Rüyamda gördüğüm senmiydin bilemedim...

Mutluluk çoook uzaktaydı o zaman,
Uzak iklimlerin, sessiz mevsimlerinde,
Sana yaklaşmaya çalışıyordum ben,
Nerde bulacağımı bilmeden
Uzaklarda olan senmiydin bilemedim...

“Bildim, bildim neymiş bu işin Türkçesi,
Senin Aşkın ateştir, Ateşin gül bahçesi”
Diyordu şair, senin varlığını bilmeden
Aşık oldum ben, Ateşini de Gülünü de görmeden,
Aşık olduğum sen miydin bilemedim...

Yürüyordum, koyu bir kaderin ortasında,
Herkes işinde gücünde, kendi dünyasında,
Seni gördüğüm o ilk anda,
BİLEMEDİĞİM HERŞEYİN SEN OLDUĞUNU ANLADIM,
SENİ SEVİYORUM....