Senmiydin Şiiri - Temel Kılınçarslan

kalbim ummandaki kırık bir sandal
kürekleri yorgun çeken benmiydim
hoyrat hayalimde küçük bir kumsal
rüzgarmıydı gelen yoksa senmiydin

suçsuzum işim ne mahpushanede
ömür geçermiki bu viranede
ümidimi kestim ama yinede
gardiyanmı gelen yoksa senmiydin

bir hayat eridi koca zamanda
kimseleri çağırmadım imdada
belki son günlerim fani dünyada
azrailmi gelen yoksa senmiydin

artık gidiyorum mezar kazıldı
ağacım kesildi tabut çakıldı
ve mutlu son beden beze sarıldı
kefenime son dokunan senmiydin