Dopdoluydu zamanım;
Seni sevmekle geçiyordu,
Ya da özlemekle...
Hiç zaman kalmıyordu,
Bir an olsun kendime...
İsyan ettim nihayetinde!
Böldüm zamanı zamanlara;
Önce günlerimi saatlere,
Sonra saatlerimi dakikalara...
Yine yetmedi bana;
Bu kez dakikaları saniyelere..
Ve anladım ki bölsem de anlara,
Seni sevmek sığmıyor zamana..
Vazgeçtim zamanı bölmekten,
Bir de sevgimi böleyim dedim.
Ah ben ne etmişim?
Anladım ki;
Seni sevmekten ibaretmiş zamanım;
Özlemse yelkovanım:
Akrebin üstündeyse, tadında hayatım.
Uzaklaştıkça on ikiden,
Özlemle doluyormuş zamanım...
Ne seni bölebilecek kadar çoktu zamanım,
Ne de zamanı bölebilecek kadar küçüktü aşkım..
Kısacası aşkım, senmişsin zamanım!
Kayıt Tarihi : 21.2.2007 20:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yücel Terkanlıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/21/senmissin-zamanim.jpg)
doğru zamanda aşkı yakalamak en güzel duygudur bu dünyada..harikadıydı üstadım..kutlarım..selam ve saygılarımla..ibrahim yılmaz.
TÜM YORUMLAR (20)