Nasılda güvenmişim kendime,
Yanıldım hedef ben silah senmişsin.
Kuruntu yapmışım kendi kendime,
Yanıldım hasta ben iflah senmişsin.
Gidişin vurdu beni, yaralar içindeyim.
Can evimden can çıktı,karalar içindeyim.
Yanıyorum nöbet nöbet, saralar içindeyim.
Şu kapkara sevdama salah senmişsin.
Lokman hekim diye birisi varmış.
Onulmaz dertlere deva ararmış.
Lokman masallarda misalde kalmış.
Can çekişen cana felah senmişsin.
Kayıt Tarihi : 23.4.2007 16:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ezelden beri her kültürde böyle yaşanmış, böyle de gidecek.... Herkes bilir bunu, yine de akşlar yaşanır....... sonsuzluğa selam olması için .... yürek yangınına söz geçmediği için...
Şiirinizi çok beğenerek okudum.... Yüreğinize sağlık.... daha nicelerine.... Saygılarımla...
Şiiriniz listemde.
İnsan sevince, bütün yönler sevdiğine, bütün yollar aşka çıkıyor...
Ayak diremenin manası yok...
Kutlarım bu güzel şiiri Öğretmenim..
TÜM YORUMLAR (78)