Ateşten gömlek giymişim
Kimseye eyvallah etmemişim
Hep bildiğim yoldan gitmişim
Senmi yolumdan döndereceksin
Beş parasız ortada kaldım
Yıkılmadım hep ayağa kalktım
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta