Sana sesleniyorum yaban Dünya! : İyileri kötüleri,canı, cananı vucudumda birdamla kanı, sayısız varlığın; ruhunu hayatını, malını ve mülkünü, iyiliğini yada kötülüğünü ve sayısız nimetlerini barındıran sen. Kaderin üzerinde cilve attığı, eşelenip parçalanan yine sen.
Çivimi cakıldı sana yüksek binalardan, darbemi yedin bu çelimsiz dünya gelişimin den, teknolojisinden...Ve hiç üzüldünmü beşeretin zıttına bir hayat yaşandığına ve sende bir seyirci kaldığına üzüldünmü? .O soğuk ak sakal
larınla hiç ölmiyecekmisin yarınlara umutlu bakışlarınla...
Bir kuşmu yuva yaptı, ALLAHIN (cc) aziz ve onurlu kullarından... Birimi sesleniyor ahiretten, ben iştip görmesken. Ruhlarmı yükseliyor yer yüzünden
acı çekip gülerken..Belkide bunlar bilmek istemezler ve gördüklerine inanır,
bilmezlerki acıyan bedenin kansız gömleğini ve süzülüp giden ruhunda konuşamadığını bilmezlermi?
Gerçekten insanlığa şaşıyormusun.? bak ne mutlu sanaki canlı ile cansız arasında sorgusuz ve sualsız sın.Bak birde yaban koymuşlar senin ismini
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
İç dünyanın manevi yansıtışı,
şiirsel ifadesi,seslenişi.
Tebrikler kardeşim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta