Avuçlar içinde
Gülerek doğdu,
Büyüdü gülerek:
Güldü,oynadı,
Kurdu bağdaş,
Geviş getirdi,
Sonra ağustos
Böceğini öğrendi.
Dediler ona
“Sen karakterlisin”
Ama zarf yetmedi:
Kumbarayı kurdular;
Şenlik bebeği,
Kendini geliştirdi;
Taksiye binerdi,
Yürür oldu.
Atılım’a sinerdi,
Taştı, doldu;
Sonunda doğmuştu
Hayat kurdu.
Ve kendini kattı
Kendine, kişilikle
Ölçülemeyecek
Deneyim ölçütünde.
Kayıt Tarihi : 19.6.2004 02:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kendini- kendine kattığına inanmam..
ama müthişsin gerçekten...
olağanüstü gözlemci ve ayırımcısın...
kendine kattıklarınla oluşturduğun kendin çok özel biri..
tebrik ederim arkadaşım..
yalın dil de sana yakışıyor...
:))
Yaşarsın hissetmeden,
Gidersin nereye bilmeden...
Yaşam bitmiştir ama,
dersin 'Ben kim mişim' hala....
Tebrikler Akın...
TÜM YORUMLAR (2)