Şenlik Şiiri - Erdem Zengin

Renklenir çiğdem, çiçek
Dalgalar kırılır
Bu sükunet arşa vurur
Gök kubbemizde bir ses çınlar

Demetlenir tüm acılar
Kuru otlar gibi atılır ateşe

Yar gelir, dost gelir
Bir şenlik başlar akşamımızda

Hu der bülbül,
Gül solar hicabından

Sonra bedenler soluk alıp vermeye başlar
Yar gelir, dost gelir

Tohum düşer toprağa
Kök verir
Dal verir
Ululanır

Yüreği kan
Eli kan
Kahrı, gazabı
Bana ziyan

Solar çiğdem, çiçek
Şahadet söner
Dostlar ölür
Azap biter, azap ölür
Bir soluk kalır
İnsan ölür