Ne cenazeler kaldırdım
senli yüreğimde ben.
Seni seviyorumlu,iyi birisinli,hep yanindayimli diye devam eden sözlerden kürek kürek toprak attım yalan dolanli olanlari,ardımda bıraktım.
mekanlari cennet olur mu bilemedim
beni mekansiz bırakanlara.
Ben hiç Fatiha okumadım biliyormusun,yüreğim de cehennem olan gunahkarlara.
Canın yanmasın istedim benim gibi .
zaten aşk dediğin neydiki,
can ağrısı biraz da yürek yarasından başka.
Kendimimi özgürlestiriyorum bilmeden .
Oysa öleceğimi sanırdım bu kör kuyuda.
Çok seversin sanmıştım,dilin lal
gözün kör olur ama öyle olmadı.
Bıraktığın cehennemde diri diri yandı bedenim.
Olurda kalbine geçmezse sözüm
gun gelir gecelerin dönmezse sabaha.
aglamaktan ciğerlerin sökülür de
gel diyemezsen bana.
bilki oluyosun yaşarken diri diri gomuluyosun kürek kürek toprak atiyolar uzerine ve hala ölemiyosun.
Oysa olulerinde canı yanar biliyomusun.
selasi okunur gomulmeden.
ve duyarlar hemde her şeyi.
bilirler o bedeni hak etmediği
halde toprağa gömeni.
Kayıt Tarihi : 8.5.2024 14:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yureklerinde bıraktığın enkazdan geri kalan siirdir sadece kaleme dökülen.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!