Çok hoyrat ve karanlık gökyüzü altında nefes alıyorum…
Yarısı karanlık ve yarısı gün ışığı alan bir dünyada var olma savaşı veriyorum…
Kendime ait çok şeyi kaybettim, yıllara küskünlüğüm var…
Yıllar yıllar öncesiydi deyip başladığım düşüncelerime, oldukça üzgün ve savruk duruyorum…
Yıllar eskitti tüm sevinçlerimi, çoğunda kaybettiklerimin ardından bakarken özlediklerimin yokluğunda, bir merhaba sesi ile durduruyorum tüm alt düşüncelerimi.
Uzun yıllar oldu kaybettiklerimden veya uzaklarda kalanların hasretini yaşıyorum…
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta