Senli Sensizlik Şiiri - Barış Cer

Benim için bir meltem olmuştun sen
Ama artık oldun koca bir rüzgar
Ardından rüzgarla gelen bir yağmur damlası
Yağmurun toprakta kalma süresi gibiydin sen.

Ne mektubun vardı artık
Ne de isminin yazdığı bir ağaç
Bir tek eski mektupların kalmıştı bana seni anlatan
Okudukça düşünüyor düşündükçe çiziyordum seni bensiz.

Çevremde insanlar görüyorum
Hepsi birden koşuyorlar mutluluğa
Ben ise koşuyorum sensiz bir bahara
Kosuyorum mutsuzluğu agaçlara kazımaya.

Saatlerin tik-tak sesi bile seni söyler oldular bana
Tekrar aklıma geldin bir deniz kenarında
Sessiz uzak bir kıyıda
Benim için artık kıyılar derin derinler ise yoktu
Sensiz kapamıştım gozlerimi iste bu hayata...