Senli Geçmiş Zaman Şiiri - Abdulkadir Keser

Gözümü alıyor ışığın
Gözümü alamıyorum
Senden
Sana mı akıyor bu su
Bu ses
Seni mi anlatıyor
Ağlıyor sanki sular
Gözümden akmak gibi.
Seni hatırlatmıyor hiçbir şey
Artık aklıma bile gelmiyorsun
Düşmüyorsun bir anda hayalime
Beni almıyorsun artık benden
Seni hatırlamıyorum
Aynaya her baktığımda
Çünkü hiç çıkmıyorsun aklımdan ki
Gitmiyorsun bir an bile
Düşüncelerime misafir değilsin artık
O kadar oradasın ki
Ev sahibi oldun
Bizde misafire iş tutturulmaz
Kalk da demle gözlerimi
Gözlerinle
Kalbim yanıyor zaten
Ağustos yanıyor
Ateşin söndürsün bu yangını
Kalk da demle gözlerimi

Batışın akşam etti yüreğimi
Gecelerin zifiri yalnızlığıyım
Doğmadın gerçi hiç
Yüreğime ki sabah olsun
Olmadım
Sen oldum sensiz oldum
Ama hiç sabah olmadım
Geceler oldum hep
Kararttım gündüzlerimi
Adını heceler oldum
Kapattım gözlerimi hep
Sen oldum sensiz oldum
Ben olmadım hiç

Çınaraltım, gölgem
Kalbimin ağzına baktığı gece
Parmaklarının ucundaydım
Bendim yazacakların
Yazdın sen oldum
Titredi göğsüm
Boşalttım içimde ne kadar ben varsa
Gözden kalbe sen oldum