Senli Bir Şiir

Gelmeye bilirsin...
Üzülmem, kızmam sana
Biliyordum zaten gelmeyeceğini, anlamıştım.
Zaten anlaşmıştım ben de rüzgarla!
Bir sonbahar günü, kokunu getirecek bana

Sevmeye bilirsin...
Beklemiyordum zaten sevmeni
Kim olsa sevmezdi beni
Ben bile sevmezken kendimi.

Düşünmeye bilirsin...
Yada düşünmelisin,
Evet, evet düşünmelisin!
Keşkelerinle, pişmanlılarınla
Düşünmelisin.
Belki, düşününce seversin
Ve gelirsin!
Bak belki diyorum
Yine de sen
Her zaman, sen bilirsin.

Şey...
Düşündün mü?
Ve sevdin mi?
Yoksa, yoksa geliyor musun?
Sanırım yine olmadı,
Olsun...
Ben beklemeyi bilirim
Yine bir yerde oturup
İki çay ister birini kendim içer,
Birini sana ayırırım
Ve başlarım
Sana dair yeni bir şiire.