Senli Bir Sessizlik Şiiri - Muhammed Yağmur

Susmayı öğrendim
Çünkü konuşsam
Adın dökülecekti dudaklarımdan.
Ve ben,
Artık seni anmamakla
Sana ihanet etmediğime inandırdım kendimi.

Gittiğin gün
Bir boşluk kaldı ardında,
Ne zaman bir şey sevmeye kalksam
Sana benzettim.
Bir şarkı duysam,
Sözlerinde seni aradım.

O kadar uzun zaman oldu ki
Sesini unuttum belki,
Ama sustuğun hâlini hatırlıyorum hâlâ.
Çünkü o suskunluk
Bende yankılandı en çok.

Kendime yeni yollar çizdim,
Ama hepsi seni dolanıyor.
Bir köşe başında
Bir bakış, bir koku, bir şarkı...
Ve sen, hep oradasın.

Affet demiyorum artık,
Çünkü seni sevmek
Bir suçsa eğer,
Ben bu cezayı
Sessizliğimle çekerim.