sevdiğim bu gün çiçeklerde senin yüzünü gördüğüm günde
yakıp yıktığın yüreğimi ilk tanıdığım güne geldim
göz göze geldiğimizde ağaç gibi devrildiğim yere geldim
sevdiğim yer aynı gök aynı seninle oturduğum yer başka
yıkılmış başkaları yapılmış benim yıkamadığımı bak elalem nasıl yıkmış nasılda kıymışlar senin kokunun gezindiği yerleri
yok etmişler ben böyle aklı fikri yüreği senin ken sen bana nasıl kıydın nasıl yıktın beni benin hiçmi önemi yok senin varlığına adanmış senlikte kalmak varmış ne diyeyim sevdiğim ağlar gözlerim kaybettiğim kıyılmışlığa ne ben yok oldum bu senlikle ne sen geldin benliğe
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta