Sen benim hüzün yanım,ruhumun isli geçmişi hatta geleceğisin. Güneşin vurmadığı gölgelere gölgemsin.Serinlendiğim en kısa gölgen de gitti benden. Örüyorum,
suçların karasını. Görüyorum, bitişlerin dağılmış halini. Yar zifir saçlarını tara uçlarımda, uçarılarımda
Elimde kırmızı iğne sensizliği dikiyorum, yamalı, gözleri amalı, sözleri devalı sevdama. Beynimdeki hüzün sarkıtları düştü sıcağına, yarlar kanadı kanatlarımda.
Ayazda kalmış olup da rüzgara savuramadığım, alıp alıp defalarca sineme sardığım yanlarıma aynasın.Taranıyorum,terk edilmiş yansımalarında En çok kanayan yarama sarmaya çalıştığımsın. Sardıkça kanayan kanadıkça sardığım,sarsılmalarıma susturan benden gayrı her benimsin.
Düşüncelerimde tebessüm şenliği, Sözlerimde alaylı akışların kitapsızlığı. Neden nicin kime senliyim? An susacak,dil düşünmeyecek,aşk aşklıktan çıkacak,ben senden çıkmışım ya...olacak. İyiyim, hala,hazlarıma hüsranlar ekliyorum.Susman da savaştır benden kaçışlarına.
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
“Sen varsan ben varım,ben varsam sana ” dedirtecek kadar kendimi hiçe saydığımsın hiçliğin kök hücresiyim....
Senin tarifini, imkansızlık, vazgeçilmezlik, dahası her ana anılan ayna yanımsın.Cansın… Canımdan öte canımsın.
tüm hücrelerine işlemiş kolay kolay yok edemez sevda atomu bu sevdayı.......
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta