Anlatamadım,
Biliyorum sana beni anlatamadım.
Hep baktım geçen deli saatlere de
hiç birini yakalayamadım.
Bir rüzgar olup saçlarını savurmayı düşündüm
esince yağmur getirirsem diye çekindim
Aslında benim için yağmur sendin
her gece gönül çöllerime düşen
Bir gonca olmayı diledim ellerinin arasında
Dikenlerim beni bile korkuttu
Benim için gül sendin
gülmek için bir sıcaklık bekleyen
Bir yasemin; hüznünle kahreden
Bir papatya; yüreğimi titreten
Seni gördüğünde gözlerim kederle dolar
Vücudum titrer ama içimde bir yer yanar tutuşur
Ama gülüşlerim inan ki yalan değil Aynam!
Hep gece yarılarını beklerim
gözyaşlarımı saklamamak için
Islanırken gecenin karanlığı
Yüreğimdeki çığlıkları bırakırım
Sırılsıklam olduğunda gece
Ben senli sabahlara kuru gülümsemeyle uyanırım
Bir hüzün gelip konarsa dudağıma
seni hatırlayıp kovarım.
Ben susarım ama geceler durmaz çığlıklar atar
Her gece yarısı ruhum bedenimden ayrılır
Karanlık uykusuzluklarda seni arar
Sonra, yaralı bir kuş gibi geri döner
Yorgun yuvasında ağlamaklı biçare sensizliğe dalar.
Sen bir meltemsin yüreğime huzur veren
Sen bir Venüs gibisin dokunamadığım
Sen bir menevişsin benim için
Gözyaşı yağmurumdan sonra gönlümü saran
Yüreğime kulak vermeden gitme ne olursun
Tutarsam ellerini ellerime vurursun
Konuşursam eğer dilime acı biber sür
Bakarsa gözlerim gözlerine bir an
Acıma sakın, kızgın miller çek
Ama ne olur yüreğin yüreğimin yanından çekme.
Gönül tezgahımın tek hakimi
Yorgun yüreğimin hekimisin
Yalan değil ya uykularıma hiç girmiyorsun
Ama ayaktayken bile düşlerde gezdiriyorsun.
Deli esen meltem gibiyim üç beş günden beri
Güçsüz çaresiz eserim içten içe
Senden uzak yerlerde fırtına-boran olurum
Aslında ne rüzgar güzeldir Yapraksız
Ne Yaprak fark edilir rüzgarsız…
Bak, yine sen,
işte bu gözlerimden düşenler
İsmin yüreğime damla damla çiseler
Dilim tutulur yanında yüreğim titrer
Gitme dese şu dilim durur musun sahi yanımda?
Ahh! Bu dilim…
Ne var sanki yüreğimin sözünü tutsa
Halbuki daha sana anlatacaklarım var
dilimin ve parmaklarımın ucunda
Heyecanla, umutla sabırla beklerim
Yalnızlıktan değil ki bu suskunluk,
kelimeleri yakalayamamaktan da değil.
Sadece, beni anlayamamanın korkusundan.
Başımın dönmesini sanma sakın yorgunluktan
Yada düşük tansiyondan.
Başım döner… Doğru…
Döner,
gölgeni ve izlerini koklamaktan…
Kayıt Tarihi : 6.1.2006 00:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!