Senle Yaşamak Şiiri - Şehmus Kartal

Kırlarda çiçek gibi yüreğimde açarsın,
Sanki sen gök kuşağı renginde karışımsın.
Bak kış mevsimi geçti bahar gelir ardında,
Dört mevsim bahar gibi yaşayalım tadında

Yeşil rengin üstünde sarı bir gül gibisin,
Üstüne çığ düşerken taze yaprak gibisin.
Güller arasındasın narin rengin kırmızı,
Sana dokunduğum an yakar ateşin bizi.

Tutkuyla bağlanmıştım bir gurup vakti sana,
Tan vaktini ben sensiz geçiremem gel bana.
Bana hükmeden yürek sana açık gel yerleş,
Orda kal çıkma derim sana olurum bir eş.

Gün batımlarındayım gönlüme sevgin dolar,
Gurubun tam vaktinde severim seni ey yar.
Gel kaçma başka yere sızlanır bu yüreğim,
Bu dünyada bir tek sen sahibisin bebeğim.

İçimdeki sevincim sen olunca yansıyor,
Seni düşünmek bile bana bir haz veriyor,
Yüzümdeki tebessüm hep sanadır sevgilim,
Aşıklar her engeli aşar gelir sevgilim.

Her zaman birleşiyor sevgimiz hislerimiz,
Duygular konuşurken sakinleşir dilimiz.
Doyumsuz arzularla çekersin kendine yar.
Sana hep söylediğim sevmeye layıksın yar.

Sanma ki uçarıdır bu sevda gelir geçer,
Seni tarif edemem cümleler seni seçer,
Eksik kalan yanımı tamamlayan hep sensin,
Yorulmam karşındayım yaşam kaynağım sensin.

Bir eksiğim sen kaldın arayıp bulamadım,
Çok derindesin sanki sana ulaşamadım,
Seni anlatmak için kelimeler tükendi,
Bu halde seni sevmek şu gönlüme kederdi.

Gel el ele tutuşup hedefe ulaşalım,
Birlikte bu menzile koşalım ulaşalım.
Her şeye rağmen bana gelmeni istiyorum,
Bak geçiyor ömrümüz. seni çok seviyorum.