Senle Razıyım Şiiri - Ahmet Kılıç

SENLE RAZIYIM

Hayatımın sonunda, bir namlu ucu
Olsada, kurşunlar senle razıyım
Çek artık tetiği,vur kaderimden
İster ölüm olsun,senle razıyım

Yeterki ecelim, olsun elinde
Yeterki tecellim, gülsün seninle
Hiç lafını etmez,ağzım, dilimle
Lal olup susmaya, senle razıyım

Olsada mesafen, taa kaf dağında
Sürünüp gelirim, can otağında
Bülbüle dönerde ömrüm bağında
Kuş olup ötmeye, senle razıyım

Hiçbir ateş beni, bu kadar yakmaz
Hiç kimsenin gücü, bunada yetmez
Her iki gözümde, yaşlarım bitmez
Kör olup da karanlığa, senle razıyım

Kalbim yıkık şehir, sanki virane
Yürek paramparça, sanki harabe
Ruhum darmadağın, belki divane
Deli mecnun sam da, senle razıyım

Tutamam elinden, kırılmış kolum
Yitirmiş umudu, arayan kulum
Bir çamur deryası, olsada yolum
Sel olup akmaya, senle razıyım

Artık yaralayıp, yormasan beni
Adresin ben iken, sormasan beni
Zalim ayrılıkla, vurmasan beni
Kapına kul köle, ol, de razıyım

Aşkınla bağrıma, saplasan hançer
Bu kalbim yinede, sevdanı seçer
Bak boşu boşuna, ömürde geçer
Geçsin, de uğruna, bekle razıyım