Bir rüzgâr ki savuruyor duman duman yâr beni,
İpekten mi, meltem gibi okşayan o güzel el,
Koşsam sana, ayrılmasak, bırakmasam yâr seni,
Seni sevmek, sana kanmak, senle dolmak ne güzel,
Senle olmak, sende kalmak, sende ölmek ne güzel...
Rüyâ gibi bahçelerde şen şarkılar söylerdik,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
