Bir rüzgâr ki savuruyor duman duman yâr beni,
İpekten mi, meltem gibi okşayan o güzel el,
Koşsam sana, ayrılmasak, bırakmasam yâr seni,
Seni sevmek, sana kanmak, senle dolmak ne güzel,
Senle olmak, sende kalmak, sende ölmek ne güzel...
Rüyâ gibi bahçelerde şen şarkılar söylerdik,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
