Senle konuşunca Şiiri - Yılmaz Öztürk

Senle konuşunca tuhaf bir haller oluyor bana
Sesini duyunca ruhum sığmıyor vücuduma
Sanki beni benden alıp daldırıyor rüyalara
Rüyamda seni görüyorum beni bende sanma

Sesini duyunca titriyor ellerim sanki parkinson
Nasıl bir duygudur Allah`ım sana şükürler olsun
İnsan bukadar severmi sende yok oluyorum
Bilmiyorum neden konuşunca senle her sesi unutuyorum

Kulaklarım duymuyor sanki olmuş sağır
İlacı senin sesin senle konuşmak şifa oluyor
Hele birde gözlerine bakınca elektrik çarpıyor
Sesinden can bulduk bu can sende yaşıyor